Kleine avontuurtjes
In juni 1921 had de werkende Belg reden om te feesten. De 8-urige werkdag werd na jarenlange strijd officieel ingevoerd onder het motto 8 uur werken, 8 uur slapen en 8 uur ontspanning. Daar plukken we nu nog de vruchten van. De meesten van ons werken tussen 9u ‘s ochtends en 17u ‘s avonds. De andere 16u vullen we vaak in met pendelen, huishouden en routineuze taken. Maar we kunnen zoveel meer doen tussen 17u ‘s avonds en 9u ‘s ochtends.
Macro plezier in een micro avontuur
Het voorbije jaar experimenteerde ik met enkele vrienden met allerlei vormen van het micro-avontuur. Eén keer per maand trokken we er na het werk op uit. Een micro-avontuur is een avontuur dicht bij huis, kort, simpel en goedkoop. Het is het ultieme middel om midden in de week even de routine te doorbreken en een instant vakantiegevoel te creëren.
De term werd gelanceerd door de Britse avonturier Alastair Humphreys. Het is even simpel als geniaal en bovenal haalbaar voor iedereen. Een lange avondwandeling met enkele vrienden is een heel andere ervaring dan een avond samen op café. Ieder kan een micro-avontuur ook volledig zelf invullen. Doe vooral iets wat je zelf uitdagend en spannend vindt.
Wat kan je doen
In de lente en zomermaanden zijn de avonden lang en kan je nog een verre tocht maken met de fiets, te voet of de kano. In de herfst en winter zal je avontuur sneller in het donker plaatsvinden maar ook dat heeft zijn charme. Je kan het zo klein of zo uitdagend maken als je zelf wilt. Voor ons was het micro-avontuur meestal geslaagd als we een fysieke uitdaging hadden, fijn gezelschap en een gestolen nacht onder de sterren.
Wat heb je nodig?
Eigenlijk alleen energie en een beetje moed om uit je comfortzone te komen. Er is weinig voorbereiding nodig. Vooral omdat je zelf kan beslissen hoe en wat je wilt doen. Wijzelf genoten van een nachtje buiten slapen na een pittige tocht. Maar ook een avondpicknick in een wei of een tocht bij zonsopgang is een leuk micro-avontuur. Wij namen enkel een slaapzak, matje en bivakzak mee (of een tarp). En natuurlijk water en koffie. De volgende dag moesten we immers weer gaan werken.
Wat deden wij?
- In juli deden we een fietstocht van 50 km naar Bivakzone in het Leen in Eeklo. We genoten van de maansverduistering en fietsten de volgende ochtend voor dag en dauw terug naar Gent (20 km).
- In augustus stapten we van de Panne naar Oostende met een slaapplek in de duinen en een een ochtendlijke zwembeurt in de zee.
- In september fietsen we ‘s avonds naar van Gent door de Moervaartvallei tot aan de Bivakzone in Stropersbos (Stekene ) (50 km) . ‘s Ochtends bracht een korte fietstocht naar Sint-Niklaas ons met trein naar Brussel of Gent om aan de werkdag te beginnen.
- In oktober deden we een pittige avondwandeling van 25 km rond Mechelen en sliepen op het terras van een vriendin.
- in november fietsten we na een werkdag van Brussel naar Gent en sliepen lekker in eigen bed.
Binnenkort gaan we weer van start, dichtbij huis of wat verder, het zijn kleine momenten van geluk die je week net dat extra laagje geven en waarvan ik alvast heel wat energie krijg. Gewoon doen!
Avonturier van dienst: Barbara Janssens, https://www.bewustverbruiken.be/rubriek/reizen-vrije-tijd
![Een dagje weg met plooifiets & trein: het verhaal van Jo en Cécile [winnende inzending 01]](https://usercontent.one/wp/www.de-uitstap.be/wp-content/uploads/2020/11/trein-en-brompton-768x768.jpg)
